Op 21 januari 1933 werd er door enkele inwoners van Nieuwe Krim en Dalerpeel een bijeenkomst gehouden om tot het oprichten van een ijsvereniging te komen. Het geen die avond ook lukte. De initiatiefnemers waren voor de gemeente Coevorden, de heren G. Korterink, J. Santing en H. Koorman, cafehouder. Uit de gemeente Dalenwaren dat de heren G. Kerssies, A. weggen en H. Berends, ook cafehouder. Een gebrek aan vergaderruimte had men dus niet. Een voorlopig bestuur had men nu en deze avond kon men ook gelijk 13 leden inschrijven.
Waarschijnlijk hield men toen wel van vergaderen, want twee dagen later kwam men opnieuw bij elkaar. Concurrentie van twee cafehouders? Of was er een ijsperiode? Dat staat niet beschreven!
Wel kon men op 23 januari 1933 al 44 leden inschrijven. De contributie werd vastgesteld op 50 cent per jaar. Nu men zoveel leden had, waar men helemaal niet op had gerekend, moest er die avond ook een bestuur komen. Als eerste voorzitter van de vereniging werd met algemene stemmen gekozen voor de heer Korterink. Secretaris werd de heer Koorman en de financieen werden beheerd door de heer J. Santing.
In de begin jaren van de vereniging werden de wijken gebruikt als ijsbaan en wedstrijdbaan. Dit zou duren tot begin jaren `50. Hierna werd er gebruik gemaakt van ijsbanen, veelal bij boeren op het erf. Dit deed men omdat het ijs op de wijken niet altijd betrouwbaar was. {moerasgas} Een van de eerste ijsbanen lag achter het huis van de familie Hilbink in Nieuwe Krim. In de winter moest het eerst wel een poosje vriezen, voordat men water op de baan kon doen. Deed men direct water op de baan, dan was dat de volgende dag weer verdwenen. Oorzaak hiervan was, dat de ijkjes rondom de baan nog niet bevroren waren. Zo modderde men maar een beetje door, totdat er begin jaren `60 spijkers met koppen werden geslagen door het toenmalige bestuur. Dat bestond uit de volgende leden: H. Strijker, J. Entjes, R. Bos, A. Timmer, H. Vos, H. Staphorst en H. Arends. Deze bestuursleden staken de handen uit de mouwen. Men kocht een stuk grond van landbouwer G. J. Meierink van de Vossebelt, gelegen in het veld. Aangezien de vereniging geen eigen financiele middelen bezat, besloot een van de bestuursleden {Arend Timmer} hier borg voor te staan. Met schoppen en kruiwagens, en met steun van de leden, werden hier vele zaterdagen -de weinig vrije uren die men toen bezat- aan besteed.
Door de gemeente Dalen werd in 1965 de baan overgenomen om hier in de toekomst zand uit te halen voor verbetering van de Dorpsstraat. Dit zou echter nog enige jaren op zich laten wachten. Maar in de jaren `73/`74 werd er een geheel nieuwe ijsbaan gerealiseerd. Dat dit resultaat bereikt werd, kwam mede tot stand door de toenmalige voorzitter J. Entjes. Die overigens de voorzittershamer bijna 20 jaar hanteerde. Veel van Jan z`n wensen zijn in vervulling gegaan wat betreft de ijsbaan. Kantine, verlichting, waterleiding, bronwater voor de ijsvloer. Hier had hij jaren op gehamerd bij het gemeentebestuur van Dalen, en nu stond het er…
Het bestuur dat er nu is, heeft ook al weer heel veel werk verricht. In de laatste 20 jaar heeft men de ijsbaan geheel uit laten vlakken. Hierdoor hoeft men niet zoveel water meer te pompen. Het voordeel hier is, dat de ijsvloer binnen een paar dagen al dik genoeg kan zijn. Ook is er in samenwerking met Stroomdal besloten dat er het gehele jaar water op de ijsbaan blijft staan. Dit voor de vele kikkers en salamanders die hier hun kweekvijver hebben. Ook komen er diverse plantensoorten voor, die men elders niet meer ziet.
In de jaren `90 is de ijsbaan weer terug gekocht van de gemeente Dalen. Dit voor een symbolisch bedrag. Jammer genoeg hebben we de laatste 10 jaar maar weinig gebruik kunnen maken van de ijsbaan. Dan eens 3 dagen ijs, het jaar erop soms net een dag. Het is kwakkelen met de winters, maar blijven ieder jaar weer hopen. Wij zijn er dan klaar voor…